آینده‌پژوهی توانمندسازی روان‌شناختی روستاییان در تغییر الگوی معیشت (مطالعه موردی: منطقه سیستان)

یکی از رویکردهای رسیدن به توانمندسازی روانشناختی روستاییان توجه به روحیات و انگیزه­های آنها می­باشد که به افراد این امکان را می­دهد تا با نگاه آینده­پژوهی سرشار از رویدادها، روندها، تصویرها و اقدام­ها، خواسته فعلی خود را بر اساس نیازهای آتی سنجیده و در جهت تغییر الگوی معیشت اقدام کنند. در این راستا هدف پژوهش حاضر، آینده­پژوهی توانمندسازی روان­شناختی روستاییان در تغییر الگوی معیشت آن­ها می­باشد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از نظر ماهیت و روش به صورت توصیفی- تحلیلی می­باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه خانوارهای روستایی منطقه سیستان که براساس آمار سال 1395 برابر با 60075 خانوار در 796 نقطه روستایی می­باشد. ابتدا بر اساس فرمول شارپ 40 روستا انتخاب شده و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران در سطح 95 درصد برابر 321 خانوار تعیین گردید که برای تکمیل پرسشنامه به صورت تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات جمع­آوری شده با استفاده از آزمون­های پیرسون، رگرسیون­همزمان و گام به گام در نرم­افزار spss22 مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تحلیل­های فضایی و ترسیم نقشه­ها نیز از نرم‌افزار GIS10.1استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که رابطه معناداری بین توانمندسازی روان­شناختی روستاییان و تغییر الگوی معیشت آن­ها وجود دارد به‌طوری‌که پیشران روان­شناختی با شدت متوسط و واریانس 4/45 درصد در تغییر الگوی معیشت روستاییان مؤثر است.